Chrzcielnica w naszym kościele

Gorąco polecamy zapoznanie się z poniższą refleksją na temat chrztu, by móc świadomie przygotować się na ten moment. Następnie można skorzystać z Informacji organizacyjnych przy zgłaszaniu chrztu

Dzieci, rodząc się z upadłą i skażoną grzechem pierworodnym naturą, również potrzebują nowego narodzenia w chrzcie, aby zostały wyzwolone z mocy ciemności i przeniesione do królestwa wolności dzieci Bożych, do którego są powołani wszyscy ludzie. Czysta darmowość łaski zbawienia jest szczególnie widoczna przy chrzcie dzieci. Gdyby Kościół i rodzice nie dopuszczali dziecka do chrztu zaraz po urodzeniu pozbawialiby je bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym. (1250 KKK)
Rodzice chrześcijańscy powinni uznać, że taka praktyka odpowiada także ich roli opiekunów życia, powierzonej im przez Boga. (1251 KKK)
Praktyka chrztu dzieci od niepamiętnych czasów należy do tradycji Kościoła; wyraźne jej świadectwa pochodzą z II wieku. Jest jednak bardzo możliwe, że od początku przepowiadania apostolskiego, gdy całe ,,domy” przyjmowały chrzest, chrzczono także dzieci. (1252 KKK)

To pierwszy z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Jak naucza Katechizm Kościoła Katolickiego jest on fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży. Przyjmując go stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stając się uczestnikami jego posłania.

Oczekując narodzin dziecka, rodzice wybierają już imię patrona. Patron, to znaczy opiekun. Chrześcijańscy rodzice wybierają imię, któregoś ze świętych. Na chrzestnych wybierają takich ludzi, którzy będą dawać chrześniakowi przykład  wiary przez  świadectwo  życia, modlitwę  i opiekę  duchową, a w razie potrzeby zastąpić  rodziców.

Miejscem właściwym do przyjęcia sakramentu chrztu jest parafia zamieszkania kandydata lub jego rodziców, gdy kandydatem do chrztu jest dziecko. Dorosły, proszący o sakrament chrztu, musi przejść odpowiednie przygotowanie – katechumenat. Dzieciom udziela się sakramentu chrztu w wierze ich rodziców, którzy kierując się dobrem dziecka proszą o jego chrzest i przyjmują na siebie obowiązek wychowania go w wierze.

W tym obowiązku wspierają ich rodzice chrzestni.

Według KPK, Kan. 874 chrzestnym może zostać osoba, która: ukończyła 16 lat, jest katolikiem, przyjęła bierzmowanie i Komunię świętą oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji jaką ma pełnić. Ponadto jest wolna od kar kanonicznych i nie jest matką lub ojcem dziecka przyjmującego chrzest. Jeśli chrzestny nie należy do parafii, w której ma być chrzest , musi przedłożyć odpowiednie zaświadczenie ze swojej parafii (o przynależności do parafii decyduje miejsce faktycznego zamieszkania (przebywania), a nie zameldowania), że może być dopuszczony do tej godności.

Zarówno rodzice jak i chrzestni biorą udział w odpowiednich naukach oraz, jeśli to możliwe, przystępują do sakramentu pojednania i pokuty.