Tradycją obchodów Święta Świętej Rodziny jest obrzęd odnowienia przyrzeczeń małżeńskich. W naszej Parafii odbył się on podczas Mszy świętej o godz. 12.00, kiedy najwięcej jest młodych małżeństw wraz ze swoimi pociechami. Dla dzieci to ważne świadectwo ze strony ich rodziców. To niezwykle wzruszające przeżycie dla samych małżonków.

W tym roku mieliśmy szczęście, że na tej Mszy świętej byli akurat Jubilaci – Państwo Maria i Wojciech Wenerscy, którzy ze swoją rodziną świętowali i dziękowali Bogu za 45 lat sakramentu małżeństwa. W ich intencji była sprawowana Ofiara Eucharystyczna. Oni przed reprezentowali pozostałych małżonków, którzy na swoich miejscach odnawiali też przyrzeczenia małżeńskie. W przygotowanie liturgii jak zwykle włączyła się wspólnota Domowego Kościoła. Niedziela Świętej Rodziny to Święto Patronalne tej wspólnoty. Wszystkim Małżonkom, szczególnie ze wspólnoty Domowego Kościoła, życzymy by każde słowo przeczenia małżeńskiego spełniało się w ich życiu. Poniżej umieszczamy treść tego przepięknego obrzędu. Można go odnawiać przecież nie tylko w Niedzielę Świętej Rodziny, ale zwłaszcza wtedy, gdy są gorsze chwile w związku małżeńskim. Szczęść Boże.

Kochani małżonkowie zwróćcie się teraz do siebie twarzami, podajcie sobie prawe dłonie i powtarzajcie za mną te słowa:

Najpierw mówią mężowie:

Żono – mając Boga w sercu / w obecności Kościoła i naszych dzieci / ponawiam wobec Ciebie / swoje śluby małżeńskie/: Jeszcze raz ślubuję Ci miłość, / wierność / i uczciwość małżeńską / oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci. / Dołożę starań,/ by w naszym życiu rodzinnym / przebywał Chrystus./ Niech Bóg nam błogosławi. Amen.

Teraz powtarzają żony:

Mężu – mając Boga w sercu / w obecności Kościoła i naszych dzieci / ponawiam wobec Ciebie / swoje śluby małżeńskie/: Jeszcze raz ślubuję Ci miłość, / wierność / i uczciwość małżeńską / oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci. / Dołożę starań,/ by w naszym życiu rodzinnym / przebywał Chrystus./ Niech Bóg nam błogosławi. Amen.

K.: Módlmy się:
Boże, pobłogosław + i uświęć Twoich poddanych, którzy odnawiają swoje śluby a obrączki przez nich noszone, będące symbolem wierności, niech pobudzają ich do wzajemnej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego.
W.: Amen

Teraz nastąpi dialog rodzinny. Małżonkowie wsłuchując się w słowa powtarzają je szeptem lub w ciszy swego serca.
Kochanie chcę Ci podziękować:
– za twoją miłość i dobroć,
– za to że jesteś ze mną, dzieląc ze mną dobre i trudne chwile.
– za nasze dzieci.
– za każde dobre słowo i czułość,